In dit onderzoek worden de volgende definities gebruikt van de vier kernvariabelen:

Bevlogenheid:

Een positieve, affectief -cognitieve toestand van opperste voldoening die gekenmerkt wordt door vitaliteit, toewijding en absorptie (Schaufeli & Bakker, 2001, p. 245).

Veranderbereidheid:

Een positieve gedragsintentie van een organisatielid ten aanzien van de invoering van een verandering in de structuur, cultuur of werkwijze van een organisatie of afdeling, resulterend in een inspanning van de kant van de medewerker om het veranderingsproces te ondersteunen of te versnellen (Metselaar, Cozijnsen, & Delft, 2011).

Autonomie:

Autonomie houdt in dat werknemers zelf kunnen beslissen wanneer en hoe ze omgaan met de taakeisen die worden gesteld. Door het zelf te bepalen werktempo kan de werknemer zijn inspanningsniveau constant en ‘draaglijk’ houden (Schaufeli & Bakker, 2007). Andere benamingen in de literatuur zijn: regelmogelijkheden (Karasek, 1979), regelcapaciteit (Sitter, 1982), job control (Karasek & Theorell, 1990), controlemogelijkheden (Bakker, Demerouti en Verbeke (2004)) en sturingsmogelijkheden (Gagné en Deci (2005). Het heeft te maken met zowel verantwoordelijkheid geven als verantwoordelijkheid nemen en vrijheid en regelruimte in het werk.

Leiderschapsstijl:

Het meest gebruikt in de leiderschapstheorie is de indeling in transformationeel, transactioneel en non-leiderschap. Transactioneel leiderschap is een vorm van ruil van extrinsieke motivatoren (wat krijgt de medewerker voor een goede prestatie) en transformationeel leiderschap is een vorm van ruil van intrinsieke motivatoren (de leider inspireert zijn medewerkers, van belang wanneer een hoge mate van betrokkenheid en inzet gewenst is). Laissez-faire leiderschap (non-leiderschap) staat voor het ontbreken van beide vormen van actief leiderschap (Keegan & Den Hartog, 2004; Burns , 1978; Den Hartog, Muijen & Koopman, 1997).